Prowadzenie działalności gospodarczej wymusza na przedsiębiorcy konieczność prowadzenia rozliczeń, które stanowią podstawę opodatkowania. Zależnie od formy tych rozliczeń ustalana jest procentowa wysokość podatku, która automatycznie wpływa również na wartość nominalną zobowiązania. W pewnych granicach istnieje dowolność i swoboda w wyborze sposobu rozliczeń i określania zobowiązania podatkowego. Jednak w pewnych granicach ustawodawca ograniczył tę swobodę, określając warunki, jakie należy spełniać, by zyskać uprawnienia do tego rodzaju rozliczania. Jedną bardzo prostych form rozliczeń z fiskusem jest karta podatkowa. Na czym polega i kto może z niej skorzystać? Oto praktyczne informacje.
Kto na tym skorzysta
Karta podatkowa opłacalna jest przede wszystkim dla tych przedsiębiorców, którzy nie zatrudniają wielu pracowników. Nie mają więc wysokich kosztów prowadzenia działalności, a zatem uzależnianie podatku od sytuacji finansowej firmy może się nie opłacać. Tym bardziej że w przypadku karty podatkowej wysokość podatku nie jest wyrażona procentowo, a kwotowo. Jest ona ustalana przez naczelnika urzędu skarbowego na bazie rodzaju prowadzonej działalności i jej zakresu. Pod uwagę również brana jest ilość zatrudnionych osób, a także ilość mieszkańców zamieszkujących miejscowość, w której działalność jest prowadzona. Karta podatkowa jest dobra dla przedsiębiorców osiągających wysokie zyski. Kwota podatku jest stała, przewidywalna i zawsze taka sama. Przy wysokich dochodach rozliczenie procentowe mogłoby wypaść znacznie mniej korzystnie. Wadą tego rozwiązania jest obowiązek opłacenia podatku niezależnie od wyniku w danym miesiącu. Jeżeli więc firma w jakimś miesiącu wykaże stratę, to i tak będzie trzeba opłacić podatek w określonej wysokości.
Kto może się w ten sposób rozliczać
Ustawa bardzo jasno precyzuje, kto może wnioskować o rozliczanie na podstawie karty podatkowej. Przede wszystkim są to przedsiębiorcy, którzy prowadzą działalność usługową lub wytwórczo – usługową. W zakresie świadczonych usług, uprawnienia do tych rozliczeń zyskują osoby, które świadczą usługi handlu detalicznego w zakresie żywności, kwiatów, wyrobów tytoniowych, napojów, z wyjątkiem napojów przekraczających 1,5% alkoholu. To również osoby zajmujące się gastronomią, ale nie sprzedające napojów zawierających więcej niż 1,5% alkoholu. A ponadto osoby zajmujące się transportem towarów przy użyciu jednego samochodu oraz świadczące usługi z branży rozrywkowej.
Oczywiście, karta podatkowa dotyczy nie tylko osób, które prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą. Na tym rozwiązaniu mogą skorzystać również spółki. Z tym, że tu również należy zwrócić uwagę na obowiązujące ograniczenia i zastrzeżenia, zarówno w zakresie ilości wspólników, jak i rodzaju prowadzone działalności.
Prawa i obowiązki podatnika
Jak w przypadku każdej innej formy rozliczeń, tak i tutaj podatnik obwarowany jest różnorodnymi obowiązkami, ale ma też pewne prawa. I tak podatnik, który rozlicza się w oparciu o kartę podatkową jest zwolniony z prowadzenia księgi rachunkowej czy składania deklaracji rocznej i nie musi wpłacać zaliczek na podatek dochodowy. To znaczne ułatwienie i usprawnienie, które procentuje w postaci większej ilości czasu, który można przeznaczyć na zasadniczą działalność. Z drugiej zaś strony, jest to również oszczędność finansowa – skoro nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg, to nie trzeba zatrudniać do tego ani księgowego, ani specjalnego biura.
Do obowiązków podatników należy natomiast wystawianie rachunków i faktur na żądanie klientów. Kopie tych dokumentów należy przechowywać przez okres pięciu lat tak jak w przypadku przechowywania ksiąg. Podatnik jest zobowiązany do opłacania podatku do siódmego dnia każdego miesiąca, po miesiącu podatkowym. Wyjątek stanowi grudzień. Podatek za grudzień należy opłacić do 28 grudnia, nie zaś do 7 stycznia. Do końca stycznia zaś należy złożyć deklarację na formularzu PIT – 16A oraz systematycznie prowadzić karty indywidualnych przychodów dla każdego z zatrudnionych pracowników.
Ta forma opodatkowania jest pod wieloma względami korzystna. Szczególnie gdy przychody są wysokie, a koszty niskie. Gdy przedsiębiorstwo ma stabilną i pewną sytuację na rynku. W przypadku początkującej działalności, gdzie te przychody są nierównomierne, a czasem może ich wręcz nie być w ogóle, jest to trochę ryzykowne rozwiązanie.