Prowadzenie działalności gospodarczej to seria decyzji. Czasami podejmuje się właściwe, czasem jednak zdarza się, że podejmowane są te, które zamiast dochodów generują duże straty. W takiej sytuacji należy te straty w jakiś sposób pokryć, opłacić. W przeciwnym razie może dojść do takiej sytuacji, że przedsiębiorca pogrąży się w długach, a  kolejne nieopłacone faktury wyłącznie pogorszą taką sytuację.

Roszczenia finansowe

W takiej sytuacji wierzyciele mają prawo dochodzić roszczeń i naciskać na rozliczenie z dłużnikiem. Jeżeli z ich strony wszystko przebiegło zgodnie z prawem i zgodnie z umową, to zapłata się należy. Gdy tej zapłaty nie ma, kontrahent zyskuje prawo do jej wyegzekwowania.

Pierwszym krokiem jest zwykle wysłanie ponaglenia czy też kilkukrotne upominanie dłużnika, że zalega on z rozliczeniem. Jeżeli to nie poskutkuje, to kolejnym krokiem powinno być wezwanie do zapłaty pod groźbą skierowania sprawy do sądu.

Jeżeli wezwanie do zapłaty nadal pozostaje bezskuteczne, wówczas kolejnym krokiem powinno być skierowanie sprawy do sądu. Sąd zaś zadecyduje, czy dług rzeczywiście występuje, w jakiej kwocie i jakie działania należy podjąć. Może zdecydować, że dług jest w całości do zwrotu i nada temu zobowiązaniu klauzulę wykonalności. Z tym dokumentem wierzyciel może udać się do komornika, który rozpocznie procedurę egzekucji należności z majątku dłużnika.

Komornik w firmie

Jeżeli to przedsiębiorca jest dłużnikiem komornik ma prawo wejść nie tylko do jego domu, ale również do siedziby firmy i tam podjąć odpowiednie działania, które służą egzekwowaniu należności.

W pierwszej kolejności jednakże, to konto podlega egzekucji. Jeżeli przedsiębiorca aktywnie prowadzi swoją firmę i to ona jest jego jedynym źródłem utrzymania, komornik ma prawo zająć niemalże wszystkie pieniądze, które na tym koncie się znajdują. Jeżeli przedsiębiorca zatrudnia pracowników, to komornik musi zostawić pieniądze, które są przeznaczone na pensje dla tych pracowników oraz na opłacenie ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Musi też zostawić pieniądze, które przedsiębiorca przeznaczył na opłacenie własnych ubezpieczeń obowiązkowych. Jeżeli chodzi o pozostałe środki, to komornik ma obowiązek pozostawienie wyłącznie takiej kwoty, która pozwoli na przeżycie dwóch tygodni.

Jeżeli przedsiębiorca prowadzi również konto oszczędnościowe, to i te pieniądze są pod ochroną i nie mogą być w całości zajęte. Zwolniona z egzekucji jest kwota, która stanowi równowartość trzymiesięcznej średniej pensji w danym sektorze. Średnia pensja w ogóle w kraju to przeszło 3800, czyli wolne od zajęcia jest przeszło 11400 złotych.

Zajęcie przedmiotów firmowych

Komornik może zająć różnorodne wartościowe przedmioty, które posłużą do spłaty zadłużenia i będą stanowiły zaspokojenie roszczeń wierzycieli, ale tu również prawo wprowadza pewne regulacje i nie wszystko może podlegać egzekucji.

Przedmioty osobistego użytku jak ubrania, bielizna, pościel czy koce nie mogą zostać zabrane dłużnikowi. Podobnie rzecz się ma z zapasami żywności i jedzenia, które dłużnik sobie zgromadził. Nie wolno również zabrać tych przedmiotów i sprzętów, które służą mu do wykonywania pracy i zarabiania pieniędzy. Jeżeli dłużnik potrafi udokumentować zasadność użytkowania jakiegoś sprzętu, urządzenia czy przedmiotu w celach zarobkowych związanych z prowadzoną działalnością, to komornik musi mu to pozostawić, ponieważ to pozwala mu nie tylko na zabezpieczenie egzystencji, ale również na rozliczenie się z zobowiązań.

Widać zatem wyraźnie, że komornik, choć jest już ostatnią instancją w kwestii ściągania długów od dłużników, też nie może całkowicie pozbawić przedsiębiorcy środków do życia czy materiałów niezbędnych do prowadzenia działalności. I choć słyszy się, że komornicy często idą przez majątek jak burza zajmując wszystko, co tylko ma jakąkolwiek wartość, to takie działanie jest bezprawne i pozbawione jakichkolwiek podstaw. Można więc przeciwko temu protestować, a przede wszystkim nie należy się zgadzać na takie bezprawne działania.