Zaliczka na podatek dochodowy – osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mają obowiązek opłacać podatek dochodowy. W zależności od rozmiaru i rodzaju przedsiębiorstwa mogą wybrać następujące formy opodatkowania:
- kartę podatkową,
- ryczałt ewidencjonowany,
- podatek liniowy,
- podatek według skali podatkowej.
Zaliczka na podatek dochodowy – karta podatkowa
Jest prostą formą opłacania podatku dochodowego, gdyż nie wymaga prowadzenia dokumentacji księgowej. Wysokość zobowiązania podatkowego jest określoną z góry zryczałtowaną kwotą, której wysokość zależy od: rodzaju prowadzonej działalności, poziomu zatrudnienia oraz wielkości miejscowości (mierzonej liczbą mieszkańców), w której wykonywana jest działalność. Wadą tej formy opodatkowania jest przede wszystkim obowiązek opłacania określonej w decyzji kwoty – nawet w przypadku poniesienia straty. Pozostałe wady to: ograniczenie poziomu obrotów i zatrudnienia oraz wykluczenie możliwości rozliczenia ze współmałżonkiem lub dzieckiem.
Zaliczka na podatek dochodowy – ryczałt ewidencjonowany
Polega na ustaleniu wysokości zobowiązania podatkowego wyłącznie na podstawie przychodów, przy zastosowaniu odpowiedniej procentowej stawki. Wysokość stawki ryczałtu zależy od rodzaju prowadzonej działalności i może przyjmować wartości: 3% ; 5,5% ; 8,5% ; 17%; 20%. Przy ustalaniu kwoty podatku nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów. Podatnicy korzystający z opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych są obowiązani prowadzić ewidencję przychodów, która stanowi podstawę do obliczenia zobowiązania podatkowego.
Zaliczka na podatek dochodowy – algorytm wyliczenia podatku:
Podatek = (przychód – ubezpieczenie społeczne) x stawka ryczałtu – ubezpieczenie zdrowotne do odliczenia (7,75% od podstawy opłacania składki zdrowotnej). W kolejnych dwóch sposobach opłacania podatku, wysokość zobowiązania podatkowego uzależniona jest od poziomu osiąganego dochodu czyli różnicy między przychodami a kosztami związanymi z uzyskaniem przychodu.
Podatek liniowy to forma opodatkowania charakteryzująca się tym, iż podatek nie jest progresywny i niezależnie od wielkości dochodu wynosi 19%. Minusem przy stosowaniu 19% liniowego podatku dochodowego jest brak możliwości:
- wspólnego opodatkowania z małżonkiem,
- preferencyjnego opodatkowania przewidzianego dla osób samotnie wychowujących dzieci,
- korzystania z innych ulg i zwolnień.
Z tej formy opodatkowania nie mogą skorzystać przedsiębiorcy osiągający przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego pracodawcy, gdy są to te same czynności, które były wykonywane w ramach stosunku pracy w bieżącym lub poprzednim roku.
Zaliczka na podatek dochodowy – zasady ogólne
(inaczej: skala podatkowa) opiera się na poziomie dochodu oraz wynikającym z niego progu podatkowym.
Wyboru formy opodatkowania można dokonać tylko przed rozpoczęciem działalności (karta podatkowa) lub nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu (podatek liniowy lub ryczałt od przychodów ewidencjonowanych), poprzez złożenie we właściwym (według miejsca zamieszkania przedsiębiorcy) Urzędzie Skarbowym pisemnej informacji lub deklarując wraz ze złożeniem druku CEIDG-1. W przypadku zaniechania tej czynności, działalność będzie opodatkowana na zasadach ogólnych czyli według skali podatkowej. Należy jednak pamiętać, iż w przepisach podatkowych do każdej z wyżej omówionych form ustawodawca wprowadził szereg ograniczeń.
Ponieważ formę opodatkowania można zmieniać w kolejnych latach, wybierając optymalną formę opodatkowania trzeba przeanalizować uproszczony biznes plan na najbliższy rok podatkowy uwzględniając przy tym również, indywidualną sytuację rodzinną podatnika.
Więcej na temat podatku dochodowego dla osób fizycznych znajdą Państwo [tutaj]