Płynność finansowa to zdolność firmy do regulowania bieżących zobowiązań w terminie. Analiza płynności pozwala na ocenę realnych możliwości utrzymania równowagi w firmowych finansach, możliwości spłaty zobowiązań oraz stworzenie właściwej strategii biznesowej. Jak ją obliczyć?
Płynność finansowa – od czego zależy?
Płynność finansowa to zdolność do terminowego regulowania zobowiązań przedsiębiorstwa. Odnosi się do stanu środków pieniężnych, zdolności upłynnienia aktywów oraz możliwości pokrycia potrzeb i zobowiązań firmy. Jej podstawą jest rentowność przedsiębiorstwa – osiąganie zysków to ważny czynnik pozwalający na utrzymanie płynności finansowej. Firma może jednak osiągać zyski przy jednoczesnym zachwianiu płynności.
Na płynność finansową przedsiębiorstwa wpływają czynniki zewnętrzne, inaczej makroekonomiczne oraz wewnętrzne, mikroekonomiczne. Czynniki zewnętrzne to przede wszystkim wysokość podatków oraz koszty zatrudnienia pracowników. Czynniki wewnętrzne to zdolność do generowania sprzedaży, umiejętność zarządzania finansami, efektywność inwestycji. Poza tym wyróżniamy także czynniki branżowe, a więc m.in. rozwój danej branży i typowe dla niej zwyczaje płatnicze.
Wskaźniki płynności finansowej
Do przeprowadzenia analizy płynności finansowej firmy wykorzystujemy dwie grupy wskaźników:
- statyczne – pomocne w krótkoterminowej ocenie płynności;
- dynamiczne – pozwalają na dostrzeżenie zmian dokonujących się w zależności od aktualnych środków posiadanych przez firmę.
W ujęciu statycznym wyróżnia się trzy stopnie płynności finansowej:
- płynność bieżąca (current ratio) – wskaźnik III stopnia;
- płynność szybka (quick ratio) – wskaźnik II stopnia;
- płynność natychmiastowa – wskaźnik I stopnia.
Wskaźniki dynamiczne stosuje się do tworzenia planów finansowych i ich analiz. Pod uwagę brane są przede wszystkim wskaźniki wydajności pieniężnej.
Wskaźnik płynności bieżącej
To podstawowy, ogólny wskaźnik wykorzystywany do analizy płynności finansowej firmy. Służy określeniu potencjału do regulowania zobowiązań finansowych w terminie poprzez upłynnienie aktywów obrotowych. Oblicza się go dzieląc aktywa obrotowe przez zobowiązania krótkoterminowe. Optymalna wartość wskaźnika powinna wynosić od 1,5 do 2,0. Im wyższa wartość, tym mniejszy udział bieżących zobowiązań w aktywach obrotowych. Wartość poniżej 1,0 sygnalizuje problemy z terminowym regulowaniem zobowiązań.
Wskaźnik płynności szybkiej
Quick ratio określa potencjał do regulowania zobowiązań bieżących przy użyciu aktywów o wyższym stopniu płynności. Wskaźnik ten oblicza się, odejmując od aktyw obrotowych zapasy i dzieląc wynik przez zobowiązania bieżące. Wskaźnik wyliczany jest oddzielnie dla każdego roku obrotowego i powinien pozostawać w granicach 0,8-1,2. Niski wskaźnik oznacza brak płynności finansowej, wysoki – gromadzenie środków.
Wskaźnik płynności natychmiastowej
To wskaźnik zdolności regulowania zobowiązań bieżących natychmiast, za pomocą posiadanych środków pieniężnych. Oblicza się go dzieląc środki pieniężne przez zobowiązania bieżące. Wartość optymalna wskaźnika to 0,1-0,2. Niższy wskaźnik to sygnał, że firma może tracić zdolność finansową, o ile nie potrafi skutecznie egzekwować należności od kontrahentów. Wyższa wartość świadczy negatywnie o rentowności firmy.