W kodeksie pracy nie znajdują się przepisy dotyczące pracy zdalnej. O tej formie świadczenia pracy wspomniano dopiero w specustawie w sprawie koronawirusa. Propozycja uregulowania pracy zdalnej została zawarta w rządowym projekcie ustawy o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych na zapewnienie płynności finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
Praca zdalna a przepisy kodeksu pracy
W kodeksie pracy znajdują się regulacje dotyczące telepracy. W dokumencie brakuje natomiast informacji odnośnie świadczenia pracy zdalnej. Choć telepraca i praca zdalna mają cechy wspólne, nie są to pojęcia tożsame. Podczas pandemii COVID-19 wprowadzona została ustawa określająca m.in. zasady i tryb zapobiegania zakażeniu wirusem SARS-CoV-2, w której poruszono temat pracy zdalnej.
Praca zdalna na podstawie specustawy
Informacje dotyczące pracy zdalnej zostały zawarte w ustawie o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. Zgodnie z art. 3 ust. 1 dokumentu, pracodawca może polecić pracownikowi zdalne wykonywanie – przez czas oznaczony – pracy określonej w umowie o pracę, w celu przeciwdziałania COVID-19.
Kwestia pracy zdalnej w projekcie ustawy
Temat pracy zdalnej poruszony został w rządowym projekcie ustawy o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych na zapewnienie płynności finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o zmianie niektórych innych ustaw. W dokumencie zaproponowano dodanie kilku ustępów do art. 3 specustawy w sprawie koronawirusa.
Wymagane możliwości techniczne oraz lokalowe
W projekcie ustawy zaproponowano dodanie ust. 3 do art. 3 specustawy, zgodnie z którym pracownikowi może zostać polecone wykonywanie pracy zdalnej, jeśli ma on umiejętności oraz możliwości techniczne do wykonywania takiej pracy, a także rodzaj pracy na to pozwala. Praca zdalna może być wykonywana zwłaszcza w przypadku wykorzystania środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość albo dotyczyć wykonywania części wytwórczych lub usług materialnych.
Środki pracy zapewnione przez pracodawcę
Dwa kolejne ustępy, zaproponowane w projekcie ustawy, mówią o tym, że środki pracy oraz materiały potrzebne do świadczenia pracy zdalnej, jak również obsługę logistyczną tej pracy, powinien zapewnić pracodawca. Możliwe jest używanie przez pracownika środków niezapewnionych przez pracodawcę, jeśli umożliwia to poszanowanie oraz ochronę informacji poufnych i innych tajemnic chronionych prawnie.
Niezbędna ewidencja realizowanych zadań
Ustępy 6-7, których dodanie zaproponowano w rządowym projekcie ustawy, dotyczą ewidencji wykonywanych czynności. Pracownik, na polecenie pracodawcy, jest zobowiązany do prowadzenia takiej ewidencji. Powinna ona uwzględniać przede wszystkim opis czynności, jak również datę i czas ich wykonania. Forma i częstotliwość sporządzania ewidencji określana jest przez pracodawcę.
Odpowiedzialność pracodawcy
Zgodnie z zaproponowanym ust. 8, pracodawca ma możliwość cofnięcia polecenia świadczenia pracy zdalnej, w dowolnym momencie. Dodatkowo, jak wynika z ust. 9, jest on odpowiedzialny za bezpieczeństwo oraz higienę pracy zdalnej, jak również za wypadki przy tej pracy jedynie w zakresie związanym z zapewnionymi przez niego środkami lub materiałami do pracy.