Zakładając działalność gospodarczą, przedsiębiorca musi z góry określić formę opodatkowania, która będzie regulowała przebieg jego rozliczeń z urzędem skarbowym. Zasadniczo, każdy podatnik może wybrać spośród kilku dostępnych form, po spełnieniu określonych warunków. Najczęściej wybieraną formą jest rozliczenie na zasadach ogólnych. Jakie ma zalety, jakie ma wady i dlaczego jest tak popularnym rozwiązaniem? Oto najważniejsze informacje.

Czym jest opodatkowanie na zasadach ogólnych?

Jest to najbardziej podstawowa i najbardziej popularna forma opodatkowania dochodu od osób fizycznych. Jeżeli podatnik nie wnioskuje o zgodę na inną formę, nie składa w celu zmiany odpowiedniego dokumentu, wówczas przyjmuje się, że rozliczenie będzie się odbywało właśnie na zasadach ogólnych. Jest to bardzo prosta forma rozliczeń, która też nie wpływa na uprawnienia do ewentualnych ulg. Jeżeli więc podatnik ma uprawnienia do odliczeń (np. ze względu na dziecko), to w tej formie rozliczenia je utrzymuje.

Na czym polega rozliczanie na zasadach ogólnych?

W tej formie rozliczenia należy w pierwszej kolejności ustalić wysokość uzyskanego dochodu i od tej kwoty odprowadzić podatek. Wysokość podatku może mieścić się w pierwszym progu, jest to wówczas 18% lub w drugim progu, czyli 32%. Zrozumienie tej formy opodatkowania wymaga w pierwszej kolejności wyjaśnienia pojęcia dochód. Prowadząc własną firmę, przedsiębiorca generuje zyski. Stanowią one jego przychód. Każda jednak firma generuje również pewne koszty (opłacenie biura, paliwa do samochodu, zakupienie materiałów biurowych). Odliczenie tych kosztów od przychodów firmy daje dopiero uzyskany dochód i to właśnie ten dochód stanowi podstawę opodatkowania. Ważne również, by wiedzieć, że pierwszy próg podatkowy (18%) dotyczy absolutnie każdego. Dopiero jego przekroczenie jest opodatkowane wyższą stawką. To oznacza, że do kwoty progowej wszyscy podatnicy płacą taki sam podatek, niezależnie od tego, czy kwota progowa została przekroczona, a jeżeli tak to o ile.

Dokumentacja

Informacje o podstawie opodatkowania każdy podatnik powinien czerpać z dokumentacji księgowej, którą może prowadzić samodzielnie, za pomocą wykwalifikowanej księgowej lub zatrudnionego zewnętrznego biura rachunkowego. To, jaki rodzaj księgowości jest prowadzony, zależy od wybranej formy rozliczeń. Może to być rachunkowość uproszczona, realizowana za pomocą Księgi Przychodów i Rozchodów, a może to być pełna rachunkowość, która jest znacznie bardziej skomplikowana. Zawarte w nich informacje stanowią podstawę do ustalenia wysokości dochodu uzyskanego w roku podatkowym i na tej podstawie określenia wysokości podatku, który należy uregulować w urzędzie skarbowym.

Dla kogo jest to dobre rozwiązanie?

Rozliczanie na zasadach ogólnych jest dobre i korzystne dla określonej grupy przedsiębiorców. Przede wszystkim, są to przedsiębiorcy, których dochód nie przekracza ustalonego na dany rok progu podatkowego i jedyna obowiązująca ich stawka wynosi 18%. To pierwsza sprawa. Druga rzecz to koszty prowadzenia działalności. Jeżeli przedsiębiorstwo generuje wysokie koszty prowadzenia działalności, to rozliczenie na zasadach ogólnych również może się okazać korzystne, ponieważ wskazuje na wysoką różnicę między przychodami a dochodami uzyskiwanymi z działalności gospodarczej. I trzeci element, czyli uprawnienia do zniżek lub ulg podatkowych. Każdy przedsiębiorca, któremu przysługują ulgi (np. z tytułu wychowywania dziecka), może te ulgi uwzględnić w swoim rozliczeniu podatkowym. Nie wszystkie formy rozliczenia uwzględniają tę kwestię, wręcz niektóre eliminują prawo do ulg.

Widać zatem wyraźnie, że nie bez powodu jest to bardzo popularna i powszechnie wybierana forma. Warto jednak mieć na uwadze, że jej popularność nie świadczy o jej uniwersalności, a w każdym indywidualnym przypadku należy rozważyć za i przeciw odnośnie do każdej dostępnej opcji.