Każdy przedsiębiorca jest zobowiązany do rozliczania się z urzędem skarbowym zgodnie ze złożoną wcześniej deklaracją. Deklaracja nie dotyczy wyłącznie kwoty podatku, jaki przedsiębiorca musi zapłacić. Deklaracja dotyczy również sposobu i rodzaju opodatkowania. Jest kilka różnorodnych możliwości, może to być księgowość uproszczona, pełna, może to być karta podatkowa, ale można również rozliczać się poprzez podatek tonażowy. Jest to stosunkowo nowe rozwiązanie i nie każdy może z niego skorzystać. Warto jednak zapoznać się z zasadami, jakie go obowiązują, by rozważyć, czy nie będzie najlepszym rozwiązaniem.
Czym jest podatek tonażowy
Jest to podatek przeznaczony dla bardzo wąskiego grona podatników. Jest to jedna z jego bardziej charakterystycznych cech. Dochód w tym sposobie rozliczenia jest określany na podstawie ryczałtu. Natomiast podstawa opodatkowania może zostać pomniejszona pod warunkiem, że podatnik opłaca składki na ubezpieczenie społeczne.
Kto może z niego skorzystać
Zgodnie z ustawą wprowadzoną w 2006 roku, z podatku tonażowego mogą korzystać armatorzy, którzy zajmują się eksploatacją morskich statków handlowych w ramach żeglugi międzynarodowej. Armator musi spełniać bardzo ważny warunek. Musi prowadzić działalność gospodarczą na terenie Polski. Jednak na tym nie koniec. Ustawa wprowadza jeszcze trzy elementy, których spełnienie dopiero upoważnia do skorzystania z rozwiązania jakim jest podatek tonażowy.
- Armator musi mieć ważny dokument zgodności
- Musi uprawiać żeglugę statkiem handlowym,
- Musi to być statek pływający pod polską banderą.
Naturalnie, żegluga musi również mieć aspekt międzynarodowy, czyli odbywać się pomiędzy portami, które znajdują się poza terytorium Polski.
Dodatkowym elementem, który stanowi kryterium przy podejmowaniu decyzji, jest też pojemność statku, która nie może być mniejsza niż 100GT.
Podatek tonażowy dotyczy więc obsługi handlowo – przewozowej. Nie dotyczy statków, które podróżują pod polską banderą na wodach międzynarodowych, ale w celach pasażerskich lub badawczych. Taka precyzja i jednoznaczne wskazanie uprawnionych do korzystania z tego rodzaju opodatkowania ma służyć przede wszystkim promowaniu polskich armatorów.
Obliczanie podatku
Podstawę opodatkowania podatkiem tonażowym stanowi dochód armatora. Jest to dochód uzyskiwany z prowadzonej działalności gospodarczej obliczony na podstawie określonych przepisów. Artykuł 5 wspomnianej ustawy z 2006 roku określa jednoznacznie stawkę dobową dla armatora. Następnie, stawka ta jest mnożona przez ilość dni eksploatacji w miesiącu wszystkich statków danego armatora, objętych opodatkowaniem tonażowym.
Podstawa opodatkowania może zostać pomniejszona o zapłacone składki na ubezpieczenie społeczne, opłacone w danym roku podatkowym.
Określona w ustawie stawka dobowa jest zależna od pojemności statku. Jest różna na każde 100NT netto. Stawka podatku natomiast to 19% od uzyskanego, zryczałtowanego dochodu.
Informacje dodatkowe
Podatkiem tonażowym mogą być objęte wyłącznie działania związane ze wspomnianymi usługami. Jeżeli podatnik prowadzi też inne działania, z których uzyskuje dochód, to musi je rozliczać w inny sposób, nie może ich połączyć z opodatkowaniem tonażowym.
Nie jest to forma przysługująca automatycznie. Armator, który się na to decyduje, musi złożyć w tym celu stosowny wniosek do urzędu skarbowego. Przyjęcie opodatkowania tonażowego jest wiążące na koleje pięć lat. Podatnik, który po tym czasie rezygnuje z tej formy rozliczania, nie może do niej powrócić przez okres trzech kolejnych lat. Ustawodawca wymaga również prowadzenia zestawienia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych związanych z prowadzoną działalnością, która objęta jest podatkiem tonażowym.
Podatek tonażowy to rozwiązanie bardzo korzystne dla armatorów polskich, szczególnie tych, których dochody przekraczają ustalone w ustawie limity. Dzięki temu mogą nieco obniżyć odprowadzane przez siebie podatki, a co za tym idzie, prowadzenie działalności staje się dla nich tańsze.